به گزارش قدس آنلاین، نقل است که شاه عباس صفوی برای پس گرفتن تبریز از عثمانی به سلاح گرم (توپ و تفنگ) نیاز داشت، اما حاضر نشد آنرا از اروپایی ها بخرد. سرانجام اروپایی ها مجبور شدند برای دفع خطر بزرگتر (یعنی تضعیف عثمانی) ساخت توپ و تفنگ و باروت را به ایرانیها یاد دهند و کارخانه های آنرا در ایران بسازند!

وقتی انگلیسی ها هدایایی از ظروف گرانبهای چینی برای فروش به اعیان و تجار ایران می آورند، کریمخان زند آنها را میشکند و دستور میدهد ظروف مسی ایرانی بیاورند، به زمین میزند و نمیشکند! و میگوید: سلاح مردم ایران این است! ما با ساخته دست خودمان خرسندیم که فقیر و وابسته نشویم!

روند واردات به ایران، با قرارداد ترکمانچای و از روسیه آغاز شد و روسها به انواع شگردها کالای خود را به بازار ایران قالب کردند. از فروختن قند و شکر ارزانتر حتی از قیمت تولید آن تا نابودی تنها کارخانه تولید قند ایران و ...

مردم ایران تا سالها به قند، شکر، سیب زمینی، گوجه فرنگی، توت فرنگی چون از روسیه و اروپا (بطورکلی بلاد کفر) وارد میشدند، با سوءظن و حتی دشمنی می نگریستند و در برابر خوردن آن تا وقتی در ایران کشت شد، مقاومت میکردند. علمای شیعه پیشتاز مقابله با واردات کالای خارجی ها به ایران بودند. آیت الله آقانجفی اصفهانی برای مقابله با جنس خارجی، کارخانه نساجی با نام «شرکت اسلامیه» تاسیس کرد. آیت الله میرزای شیرازی علاوه بر تحریم تنباکو، مصرف قند و کالاهای روسی را نیز حرام اعلام کرد تا مانع استعمار روس و انگلیس شود.

اما از زمان ناصرالدین شاه قاجار، طبقه تجاری جدیدی در ایران شکل میگیرد به نام «وارداتچیها». طبقه ای که بعدا با سیاستهای مختلف مثل سیاست تخته قاپوکردن عشایر در دوره رضاشاه و سیاست اصلاحات ارضی در دوره محمدرضاشاه، چاقتر و چاقتر شد. طبقه ای که بیشترین ستم را به تولید و کار و اشتغال و اقتصاد ایران زده و همچنان می تازد.

رهبر انقلاب قبلا پیشتاز علمای شیعه، با فتاوایی درباره حرمت واردات کالای خارجی که مشابه داخلی دارد، و امسال با نامگذاری سال ۱۳۹۷ بنام سال حمایت از کالای ایرانی، در برابر این سیل ویرانگر دویست ساله ایستاده اند.

تاریخ گواهی خواهد داد درست وقتی مدعیان ملی گرایی دل شان برای غرب غنج می زد، و درست وقتی مدعیان وطن پرستی بجای مغزهایشان، ساده لوحانه به برند خارجی کیف و کفش خویش می نازیدند، مردی از سلاله پیامبر اکرم(ص) مردانه پای ایران ایستاد و برای اعتلای اقتصاد و پیشرفت این آب و خاک، خود را به آب و آتش زد. زنده باد اسلام